Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

César Vallejo - "El pan nuestro"


Se bebe el desayuno... Húmeda tierra
de cementerio huele a sangre amada.
Ciudad de invierno... La mordaz cruzada
de una carreta que arrastrar parece
una emoción de ayuno encadenada!

Se quisiera tocar todas las puertas,
y preguntar por no sé quién; y luego
ver a los pobres, y, llorando quedos,
dar pedacitos de pan fresco a todos.
Y saquear a los ricos sus viñedos
con las dos manos santas
que a un golpe de luz
volaron desclavadas de la Cruz!

Pestaña matinal, no os levantéis!
¡El pan nuestro de cada día dánoslo,
Señor...!

Todos mis huesos son ajenos;
yo talvez los robé!
Yo vine a darme lo que acaso estuvo
asignado para otro;
y pienso que, si no hubiera nacido,
otro pobre tomara este café!
Yo soy un mal ladrón... A dónde iré!

Y en esta hora fría, en que la tierra
trasciende a polvo humano y es tan triste,
quisiera yo tocar todas las puertas,
y suplicar a no sé quién, perdón,
y hacerle pedacitos de pan fresco
aquí, en el horno de mi corazón...!

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

Monografía - "La canción de alba"


Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

El académico y helenista Francisco Rodríguez Adrados gana el Premio Nacional de las Letras


Experto en filología griega, el jurado destaca del profesor salmantino sus valiosas incursiones en la lingüística y en el estudio indoeuropeo. Francisco Rodríguez Adrados ha sido galardonado con el Premio Nacional de las Letras Españolas 2012. Concedido por el Ministerio de Educación, Cultura y Deporte y dotado con 40.000 euros, el premio distingue el conjunto de la labor literaria de un autor español cuya obra esté considerada como parte integrante del conjunto de la literatura española actual escrita en cualquiera de las lenguas españolas.

Biografía

Francisco Rodríguez Adrados (Salamanca, 1922) es doctor en Filología Clásica por la Universidad de Madrid y catedrático de Filología Griega en la Universidad de Barcelona y en la Universidad Complutense de Madrid. Es presidente de honor de la Sociedad Española de Estudios Clásicos y de la Sociedad Española de Lingüística. También es miembro de la Academia de Atenas, de la Academia Argentina de Letras y de la Academia de la Historia. Ocupa el sillón d de la Real Academia de la Lengua.

Lingüista y traductor, sus trabajos se han centrado especialmente en la lexicografía, las traducciones, la literatura y el pensamiento griego, la lingüística indoeuropea y griega, y la lingüística en general. Entre sus aportaciones al campo de la traducción cabe citar las versiones al castellano de la prosa de Tucídides y de Aristófanes.

Πηγή: http://lapasiongriega.blogspot.gr/2012/11/el-academico-y-helenista-francisco.html

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Διεθνές συμπόσιο αφιερωμένο στη Λατινική Αμερική



ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΙΣΠΑΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
 διοργανώνει

 ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗ ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ
 ΜΕ ΘΕΜΑ

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΛΑΤΙΝΙΚΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 20ο ΚΑΙ 21ο ΑΙΩΝΑ
     τη Δευτέρα 3/12/2012 (15:30-19:00) και Τρίτη 4/12/2012 (9:30-13:00)

 στο Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου «Κωστής Παλαμάς» 
(Ακαδημίας 48 και Σίνα)


Πηγή: http://www.spanll.uoa.gr

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Ισπανικός κινηματογράφος στο Ινστιτούτο Θερβάντες - "Tesis"

Από τις προβολές ισπανικών ταινιών στο Ινστιτούτο Θερβάντες, η ταινία "Tesis" του σκηνοθέτη Alejandro Amenábar.
Η υπόθεση:
Η Άνχελα ετοιμάζει την διδακτορική της διατριβή με θέμα την οπτικοακουστική βία και ο υπεύθυνος της εργασίας της βρίσκεται νεκρός μια μέρα αφού ανακάλυψε τυχαία μια ταινία. Όταν η Άνχελα και ο συμφοιτητής της ο Τσέμα βλέπουν την ταινία, ανακαλύπτουν ότι σ’ αυτήν βασανίζεται και δολοφονείται μια κοπέλα. Η ταινία κέρδισε επτά Βραβεία Γκόγια, μεταξύ των οποίων τα καλύτερης ταινίας, καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη και καλύτερου ηθοποιού-αποκάλυψη (Fele Martínez).

Στις 3/12/2012 (19:30), στο Ινστιτούτο Θερβάντες, Μητροπόλεως 23, Αθήνα

Πηγή: http://atenas.cervantes.es/FichasCultura/Ficha84180_07_20.htm

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Azulejaria, η πορτογαλική τέχνη της κεραμικής


Τα αζουλέζου (azulejo) είναι ζωγραφική σε σμαλτωμένα κεραμικά πλακάκια, που χρησιμοποιούνται για την επένδυση και διακόσμηση τοίχων, προσόψεων και δαπέδων σπιτιών, εκκλησιών, επαύλεων και ανακτόρων. Πρόκειται για μια τέχνη ιδιαίτερα αναπτυγμένη στην Πορτογαλία, με μακρόχρονη παράδοση.







Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

Βιβλία - "Historia menor de Grecia" του Pedro Olalla


Μπορείτε να βρείτε πληροφορίες για το βιβλίο στην παρακάτω διεύθυνση: http://lapasiongriega.blogspot.gr/2012/05/historia-menor-de-grecia-de-pedro.html

21ο Διεθνές Συμπόσιο Θεωρητικής και Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας (05-07/04/2013)

Ο Τομέας Θεωρητικής και Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας του Τμήματος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης δέχεται την υποβολή περιλήψεων για ανακοινώσεις και αναρτημένες ανακοινώσεις (poster) σε σχέση με οποιοδήποτε θέμα άπτεται της θεωρητικής και της εφαρμοσμένης γλωσσολογίας, στο πλαίσιο του 21ου Διεθνούς Συμποσίου Θεωρητικής και Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας που διοργανώνει, στις 5-7 Απριλίου 2013, στη Θεσσαλονίκη.

Οι γλώσσες εργασίας του Συμποσίου είναι η ελληνική και η αγγλική. Περιλήψεις γίνονται δεκτές μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου 2012 (οι περιλήψεις πρέπει να είναι έκτασης μιας σελίδας, συντεταγμένες σε γραμματοσειρά 11 pt και με 2,5 εκατοστά περιθώριο σε κάθε πλευρά) στη διεύθυνση http://linguistlist.org/confcustom/ISTAL21

Η ανακοίνωση της αποδοχής θα γίνει στις 10 Ιανουαρίου 2013, ενώ η λήξη της προθεσμίας εγγραφής των ομιλητών είναι η 1η Φεβρουαρίου 2013.

Για περισσότερες πληροφορίες:
http://www.enl.auth.gr/ISTAL21/index.html

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

Ισπανοί αρχιτέκτονες στην Αθήνα - Κύκλος διαλέξεων


Η Πρεσβεία της Ισπανίας, το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής και το Μουσείο Μπενάκη διοργανώνουν, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Θερβάντες, τον κύκλο διαλέξεων Πόλη Ευρώπη. Ισπανοί αρχιτέκτονες στην Αθήνα.

Με αυτόν τον κύκλο διαλέξεων η Πρεσβεία της Ισπανίας επιθυμεί να γνωρίσει στην Ελλάδα τις προτάσεις μερικών από τους πιο διακεκριμένους εκφραστές της σύγχρονης ισπανικής αρχιτεκτονικής που χαρακτηρίζονται από την ικανότητα να βρίσκουν λειτουργικές λύσεις ενώ παράλληλα διαφυλάσσουν την προσωπικότητά τους στην αναζήτηση της αρμονίας με το ιστορικό, κοινωνικό και πολιτιστικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσουν τα έργα τους.

Οι αρχιτέκτονες και τα γραφεία που προσκλήθηκαν στον κύκλο αυτό, οι Miralles-Tagliabue, Cruz y Ortiz, Alberto Campo Baeza, Juan Navarro Baldeweg και Nieto-Sobejano αποτελούν ένα παράδειγμα αυτής της αρχιτεκτονικής που εισάγει ένα γόνιμο διάλογο με τον περίγυρό της και ένα δείγμα της διεθνούς αναγνώρισης που χαίρει η ισπανική αρχιτεκτονική τις τελευταίες δεκαετίες.

Περισσότερα στην ιστοσελίδα: http://www.ispania.gr/ekdilwseis/diafora/3942-ispanoi-arxitektones

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

España - Académicos piden salvar la cultura clásica de la nueva reforma


****Αναδημοσίευση από το ισπανικό ιστολόγιο La Grecia clásica y su legado

Más de una veintena de miembros de la Real Academia Española (RAE) y de la Real Academia de la Historia (RAH) se han adherido a la carta enviada recientemente al presidente del Gobierno, Mariano Rajoy, por la Sociedad Española de Estudios Clásicos (SEEC) para defender la presencia de los contenidos griegos y latinos en los currículos escolares.

Según la misiva, la reforma legal que impulsa el Ministerio de Educación “representa la muerte real de las enseñanzas clásicas en el sistema educativo de este país”. Entre los firmantes figuran personalidades como los académicos de la Lengua Mario Vargas Llosa, José María Merino,Margarita Salas, Juan Luis Cebrián y Luis María Ansón; los académicos de la Historia Gonzalo Anes, José Ángel Sánchez Asiaín y Carmen Iglesias (que también pertenece a la RAE) y miembros de la SEEC como su presidente de honor, Francisco Rodríguez Adrados.

Todos ellos advierten en la misma al presidente del Gobierno de que, si se llega a aprobar tal y como está el proyecto de reforma, “los resultados serían, entre otros, la desaparición inmediata no solo de una materia instrumental que ha gozado de la máxima aceptación por parte de los alumnos, como es la Cultura Clásica, así como la desaparición virtual del Griego y, en muy breve plazo, del Latín también”.

  También está entre los firmantes el escritor y académico de la Lengua Luis Mateo Díez. “Me parece tan obvio por qué hay que defender la cultura clásica, que hablar de ello me da hasta un poco de grima. Creo que sin esos estudios no se puede tener un acceso razonable al conocimiento del mundo en el que vivimos”, explicaba ayer por teléfono y añadía: “En medio de la revolución tecnológica y la velocidad, sin ese asidero de conocimientos sentiría una extraña sensación de orfandad”.

  El también académico y catedrático de Literatura de la Universidad de Barcelona Francisco Rico entiende que el problema es encontrar el encaje “adecuado de las Humanidades clásicas” en un currículo moderno, y que probablemente este no puede ser el que existía, pero defiende la absoluta necesidad de su presencia.

  En la carta enviada a Rajoy, los especialistas reclaman que se mantenga la asignatura de Cultura Clásica como “materia de oferta obligada” en 3º y 4º de la ESO, pues “es el primer contacto de los alumnos con Mundo Antiguo y la puerta de entrada a estudios posteriores de Latín y Griego”.

Además, reclaman mantener “la optatividad real” del Latín en 4º de ESO y el mantenimiento de Griego como materia obligatoria en la modalidad de Humanidades del bachillerato. “Se trata, a nuestro juicio, de un asunto de interés nacional en el que nos arriesgamos a poner la educación española por detrás de los otros países europeos con los que queremos y debemos compararnos”.

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Las jarchas




Το βίντεο αυτό παρουσιάζει στα ισπανικά με πολύ εύληπτο τρόπο την ιστορία των jarchas, μικρών στροφών που παρουσιάζονταν στο τέλος αραβικών ή εβραϊκών τραγουδιών της Ισπανίας κατά τη διάρκεια του μεσαίωνα. Πολλές από αυτές τις jarchas παρουσίαζαν στοιχεία της μοσαραβικής γλώσσας, δηλαδή της γλώσσας που μιλιόταν στην Ανδαλουσία κατά τους αιώνες από τον 11ο ως τον 13ο και αποτελούν τα πρώτα δείγματα ισπανικής γλώσσας -αλλά και ισπανικής λυρικής ποίησης- που διαθέτουμε. Η επικρατέστερη άποψη είναι ότι αποτελούσαν λαϊκά τραγούδια της εποχής στα οποία κυριαρχούσε μια γυναικεία φωνή που περιμένει τον αγαπημένο της ή θρηνεί για την απουσία του.

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Una famosa Cantiga de Amigo


Dentro de la literatura gallegoportuguesa medieval destacan las Cantigas d´Amigo. La famosa cantiga de amigo de Nuno Fernandes Torneol Levad', amigo, que dormides as manhanas frías tiene, según Fuente Cornejo, características de canción de alba, ya que aparecen en ella los motivos del canto de las aves y de la súplica de uno de los amantes:

Levad', amigo, que dormides as manhanas frías;
toda-las aves do mundo d'amor dizían.
     Leda m'and'eu.

Levad', amigo, que dormide-las frías manhanas;
toda-las aves do mundo d'amor cantavan.
     Leda m'and'eu.

Toda-las aves do mundo d'amor dizían;
do meu amor e do voss'en ment'havían.
     Leda m'and'eu.

Toda-las aves do mundo d'amor cantavan;
do meu amor e do voss'i enmentavan.
     Leda m'and'eu.

Do meu amor e do voss'en ment'havían;
vós lhi tolhestes os ramos en que siían.
     Leda m'and'eu.

Do meu amor e do voss'i enmentavan;
vós lhi tolhestes os ramos en que pousavan.
     Leda m'and'eu.

Vós lhi tolhestes os ramos en que siían
e lhis secastes as fontes en que bevían.
     Leda m'and'eu.

Vós lhi tolhestes os ramos en que pousavan
e lhis secastes as fontes u se banhavan.
     Leda m'and'eu.


Esta cantiga de Torneol, aparte de Fuente Cornejo, ha sido considerada como canción de alba por algunos autores como Jeanroy, D. Carolina Michaëlis de Vasconcelos, etc., pero por otros no lo es por falta de los elementos del encuentro nocturno y de la despedida. Lo interesante en la cantiga es que el poeta, aunque mantiene las principales características de las cantigas de amigo, tales como la estructura paralelística y la voz femenina, introduce en su poema novedades como la oposición entre el presente amargo y el pasado feliz, y echa la culpa al amigo que, simbólicamente, tiró los pájaros de sus ramos y secó las fuentes de donde bebían agua, es decir, destruyó el amor.

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Προβολή ντοκυμαντέρ - Ο Κάρλος Φουέντες παρουσιάζει την "Ψυχή του Μεξικού"

Η σειρά ντοκιμαντέρ «El alma de México», με αφήγηση από τον Carlos Fuentes, παρουσιάζει ένα πανόραμα της Μεξικάνικης κληρονομιάς, μέσα από την τέχνη, από την προϊστορία μέχρι σήμερα, αναδεικνύοντας το μεγαλείο αυτού που αποτελείτο πιο βαθύ, αυθεντικό και πολύτιμο της ταυτότητας του Μεξικού.
Το φιλόδοξο αυτό πρόγραμμα, το οποίο αποσκοπεί να προβάλει την σπουδαία μεξικάνικη πολιτιστική παράδοση σε όλες τις παραλλαγές και τον πλούτο της, είναι το αποτέλεσμα συνεργασίας με κορυφαίους ερευνητές και διανοούμενους, σε μια παραγωγή του Εθνικού Συμβουλίου για τον Πολιτισμό και τις Τέχνες (CONACULTA), με την υποστήριξη του Πολιτιστικού Ιδρύματος της Televisa.

Αφηγητής: CarlosFuentes
Γενικός σκηνοθέτης και διευθυντής παραγωγής: Héctor Tajonar
Συμμετείχαν στην σκηνοθεσία: Julián Pablo, Federico Weingartshofer, Emilio Cantón και Emilio Cárdenas Elorduy
Πρωτότυπη μουσική: Mario Lavista, Federico Álvarez del Toro και José Antonio Guzmán

Σε συνεργασία με την Πρεσβεία του Μεξικού στην Αθήνα

Αίθουσα Εκδηλώσεων του Ινστιτούτου Θερβάντες της Αθήνας, Μητροπόλεως 23, Αθήνα.

Είσοδος ελεύθερη μέχρι να καλυφθούν οι θέσεις.

ΠΡΟΓΡΑΜMΑ

10.09.2012

19.00 h. Παρουσίαση του ντοκυμαντέρ και αφιέρωμα στον Κάρλος Φουέντες από τον πρέσβη του Μεξικού στην Αθήνα κ. Ταρσίσιο Ναβερρέτε Μόντες ντε Όκα. (Με μετάφραση στα ελληνικά)
19.30 h. Ξημέρωμα στη Μέση Αμερική (διάρκεια 55’.). Με υποτίτλους στα ελληνικά.

17.09.2012

19.00 h. Τοπίο με πυραμίδες (διάρκεια 55’.). Με υποτίτλους στα ελληνικά.
20.10 h. Ζωντανή κληρονομιά (διάρκεια 55’.). Χωρίς υποτίτλους

Κυριακή 19 Αυγούστου 2012

Biografía de Federico García Lorca

Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012

Η ποιήτρια Clara Janés



Η Clara Janés Nadal είναι Ισπανίδα ποιήτρια. Γεννημένη στη Βαρκελώνη το 1940, σπούδασε φιλολογία στην πόλη της και στην Παμπλόνα. Εκτός από την ποίηση, ασχολείται με το μυθιστόρημα, τη βιογραφία, τη μετάφραση και το δοκίμιο. Τα έργα της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 20 γλώσσες.

Quietud

El ojo de la noche 
descubre el pálido abandono 
y absorbe hasta el negro su blancura. 
He aquí un espejo vacío
que alcanza 
la otra cara del vacío.
He aquí una apertura sin fin 
y sin confín. 
¡Mira como el amante huido 
se borra para sí 
y es una gota de dolor 
que el veneno 
alimenta de vana blandura! 
La quietud sin horizonte 
abre las venas del aire 
y el aire arranca al desierto de mi boca. 
Y vuelve mi caballo
a Pasargadas 
arrastrando el espectro 
del deseo 
mientras esbozan sus cascos 
vanos indicios de movimiento en la arena, 
borrados de inmediato 
por el viento.

Τετάρτη 15 Αυγούστου 2012

"Το σφάλμα" του Νταβίδ Βικτόρι φιναλίστ στο YOUR FILM FESTIVAL



****Αναδημοσίευση από ispania.gr

Μία Ισπανική ταινία μικρού μήκους φιναλίστ στον υποστηριζόμενο από τον αμερικανό σκηνοθέτη Ρίντλει Σκοτ κινηματογραφικό διαγωνισμό. Ένας ιδρωμένος άνδρας με μισοκομμένη την ανάσα ανεβαίνει τις σκάλες με την αίσθηση ότι τον παρακολουθούν στο σκοτάδι. Ο ήχος των βημάτων και της μουσικής είναι τρομακτικός. Σταματάει μπροστά απ' την πόρτα νούμερο ένα του πέμπτου ορόφου, κοιτάει προς τα πίσω φυλάγοντας τα νώτα του και ετοιμάζεται να εισβάλει στο διαμέρισμα.

Αυτές οι εικόνες ανήκουν στην τελευταία ταινία μικρού μήκους του Νταβίδ Βικτόρι (1982-), ενός νέου καταλανού σκηνοθέτη, φιναλίστ στο διαγωνισμό YOUR FILM FESTIVAL που διεξάγεται μέσω του Youtube. Ο τίτλος αυτού του θρίλερ είναι "Το σφάλμα", η διάρκειά του λίγο περισσότερο από 11 λεπτά και επιλέχτικε ανάμεσα σε περισσότερα από 15.000 βίντεο που παρουσιάστηκαν στο φεστιβάλ.

Οι 10 φιναλίστ του διαγωνισμού θα προβληθούν στο LA BIENNALE DI VENEZIA (Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας) στις 2 Σεπτεμβρίου. Ο νικητής θα κριθεί από μία επιτροπή με επικεφαλής τον γνωστό σκηνοθέτη Ρίντλει Σκοτ και θα παραλάβει 500.000 δολάρια ώστε μαζί με την ομάδα του διάσημου σκηνοθέτη να εργαστούν πάνω σε ένα νέο project.

Πηγή: ispania.gr

Κυριακή 5 Αυγούστου 2012

Chavela Vargas (1919-2012)



La cantante mexicana Chavela Vargas ha fallecido este domingo a los 93 años de edad en la ciudad de Cuernavaca, en el estado de Morelos, al sur de México DF, según ha informado la cadena de televisión mexicana Televisa. Vargas llevaba una semana ingresada con graves afecciones en varios órganos. El sábado tomó la decisión de no conectarse a una máquina para respirar.

Isabel Vargas Lizano nació en Costa Rica el 17 de abril de 1919 y llegó ya como adolescente a México, donde obtuvo la nacionalidad. Con su particular voz supo seducir al público mexicano, país en el que se convirtió en toda institución, pero también trascendió las fronteras de todo tipo para calar entre intelectuales, políticos e incluso entre la realeza europea.

De personalidad dominante, franca y optimista, siempre reconoció su alcoholismo. Acostumbraba a llevar pistola al cinto y nunca escondió sus amores con otras mujeres. La pintora Frida Kahlo, fue uno de ellos. Su primer disco fue publicado cuando ya sobrepasaba los 40 años, pero desde entonces publicó hasta 80 títulos a pesar de un parón desde finales de la década de 1970 hasta 1991, cuando reactivó su vida profesional.

Chavela Vargas fue amiga de personalidades como Picasso, Carlos Fuentes, Diego Rivera y Carlos Monsiváis. En su voz, dio a conocer canciones como Macorina, No sufras más, María tepozteca, Piensa en mí, Paloma negra, Fallaste corazón, Qué bonito amor o Un mundo raro.

Πηγή: http://www.telecinco.es/informativos/internacional/Fallece-cantante-mexicana-Chavela-Vargas_0_1663633800.html

Coloquio de estudiantes de literatura



La Comisión Organizadora del XVII Coloquio de Estudiantes de Literatura, conformada por alumnos de la especialidad de Literatura de la Facultad de Letras y Ciencias Humanas de la Pontificia Universidad Católica del Perú, convoca a todos los estudiantes, egresados y licenciados de cualquier especialidad del país a presentar trabajos sobre temas de literatura.

Es propósito de este Coloquio es consolidar la apertura y la diversidad en la disciplina, por lo que se recibirá trabajos de diversos temas relacionados con literatura. También se llevarán a cabo mesas redondas y magistrales de diversos temas de interés. En la presente edición, se pondrá énfasis en el estudio de la obra de César Vallejo, en conmemoración a los 120 años de su nacimiento y 90 de la publicación de Trilce.

Πηγή: http://naufragios-guillermo.blogspot.gr/2012/07/la-comision-organizadora-del-xvii.html

Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

Πρόσκληση σε εκδήλωση για τον Φερνάντο Πεσσόα

Κάντε κλικ στη φωτογραφία για μεγέθυνση

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Não sei se é sonho, se realidade

Fernando Pessoa (1888-1935)
Não sei se é sonho, se realidade,
Se uma mistura de sonho e vida,
Aquela terra de suavidade
Que na ilha extrema do Sul se olvida.
É a que ansiamos. Ali, ali,
A vida é jovem e o amor sorri.

Talvez palmares inexistentes
Áleas longínquas sem poder ser,
Sombra ou sossego dêem aos crentes
De que essa terra se pode ter.
Felizes, nós? Ah, talvez, talvez,
Naquela terra, daquela vez.

Mas já sonhada se desvirtua,
Só de pensá-la cansou de pensar,
Sob os palmares, à luz da lua,
Sente-se o frio de haver luar.
Ah, nesta terra também, também
O mal não cessa, não dura o bem.

Não é com ilhas do fim do mundo,
Nem com palmares de sonho ou não,
Que cura a alma seu mal profundo,
Que o bem nos entra no coração.
É em nós que é tudo. É ali, ali,
Que a vida é jovem e o amor sorri.

Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας


****Αναδημοσίευση αποσπάσματος από το skakistiko.com, έναν ιστοχώρο αφιερωμένο στο σκάκι, στην πραγματικότητα όμως κάτι πολύ περισσότερο. Επισκεφτείτε τον, αξίζει τον κόπο.

Ήταν αναπόφευκτο. Η μυρωδιά από πικραμύγδαλα θύμιζε άτυχους έρωτες. Ο γιατρός Χουνεβάλ Ουρμπίνο την ένιωσε από τη στιγμή που μπήκε μες στο σκοτεινό ακόμα σπίτι, όπου είχε τρέξει βιαστικά για ν’ ασχοληθεί με μια περίπτωση που από χρόνια είχε πάψει να είναι επείγουσα. Ο Χερεμία δε Σαιντ Αμούρ, πρόσφυγας από τις Αντίλλες, ανάπηρος από τον πόλεμο, φωτογράφος για τα παιδιά κι ο πιο πονετικός του αντίπαλος στο σκάκι, είχε ξεφύγει για πάντα από τα βασανιστήρια της μνήμης, με αναθυμιάσεις από υδροκυανούχο χρυσό(…)


(…) Πάνω στο γραφείο, κοντά σ’ ένα βάζο με διάφορα μικροπράγματα παλιού θαλασσινού, βρισκόταν η σκακιέρα με μια μισοτελειωμένη παρτίδα. Παρόλη τη βιασύνη και την κακή του διάθεση, ο γιατρός Ουρμπίνο δεν μπόρεσε ν’ αντισταθεί στον πειρασμό να τη μελετήσει. Ήξερε πως είναι η παρτίδα της προηγούμενης νύχτας, γιατί ο Χερεμία δε Σαιντ Αμούρ έπαιζε κάθε βράδυ, όλη τη βδομάδα και με τουλάχιστον τρεις διαφορετικούς αντιπάλους, αλλά τις τελείωνε πάντα κι ύστερα φύλαγε τη σκακιέρα και τα πιόνια στο κουτί τους, σ’ ένα συρτάρι στο γραφείο του. Ήξερε πως έπαιζε πάντα με τ’ άσπρα, και τη φορά αυτή ήταν ολοφάνερο πως θα έχανε μετά από τέσσερις κινήσεις. «Αν είχαμε έγκλημα, αυτό εδώ θα ήταν ένα καλό ίχνος», είπε. «Ξέρω μονάχα έναν άνθρωπο ικανό να στήσει μια τόσο έξυπνη παγίδα». Δεν μπορούσε να κρατηθεί να μην εξακριβώσει αργότερα, γιατί εκείνος ο αδάμαστος στρατιώτης, συνηθισμένος να μάχεται μέχρι το τέλος, είχε αφήσει μισοτελειωμένη τη τελευταία μάχη της ζωής του. (…) 


(…) Γνώριζε πως ο Χερεμία δε Σαιντ Αμούρ ήταν ένας ανάπηρος με δεκανίκια που ποτέ δεν είχε δει, πως είχε ξεφύγει από το εκτελεστικό απόσπασμα σε κάποια από τις τόσες επαναστάσεις, σε κάποιο από τα τόσα νησιά στις Αντίλλες, πως είχε γίνει φωτογράφος παιδιών από ανάγκη και κατάφερε να γίνει ο πιο φημισμένος σ’ όλη την επαρχία και πως είχε κερδίσει στο σκάκι κάποιον που εκείνη θυμόταν να λένε Τορεμολίνος, αλλά που στην πραγματικότητα ονομαζόταν Καπαμπλάνκα. «Βέβαια δεν ήταν παρά ένας δραπέτης από την Καγιένη, καταδικασμένος σε ισόβια για ένα τρομερό έγκλημα» είπε ο γιατρός Ουρμπίνο. (…)

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

João Negreiros - "O mar que a gente faz"


João Negreiros nasceu em Matosinhos a 23 de Novembro de 1976. O escritor português foi o primeiro classificado no Prémio Internacional OFF FLIP de Literatura (Brasil,2009). Em Portugal, entre outros prémios, João Negreiros venceu o Prémio Nuno Júdice. Na área do teatro, a sua obra foi crescendo, tendo hoje quatro peças editadas, “Silêncio” e “Os Vendilhões do Templo” (2007), “O segundo do fim” e “Os de sempre” (2008). No âmbito da poesia, publicou três livros: “o cheiro da sombra das flores” (2007, Papiro Editora), seleccionado de entre as melhores obras de poesia ibérica publicadas entre 2007 e 2008 pelo Prémio Correntes d' Escritas de 2009, “luto lento” (2008, Papiro Editora) e “a verdade dói e pode estar errada” (2010, Camões & Companhia). Em 2010, é editado também o primeiro livro de prosa do autor “O mar que a gente faz”. Para além de escritor, João Negreiros é actor e tem divulgado a poesia nacional através de espectáculos e vídeos de spoken word. Em 2011, o artista foi o representante da Literatura Portuguesa na 7ª edição do conceituado Festival Internacional das Artes de Castela e Leão.

Το μπλογκ του João Negreiros: http://joaonegreiros.blogspot.gr

Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012

Μάριο Βάργκας Λιόσα: Αναζητούμε στον πολιτισμό την εγγύηση της επιβίωσης


****Αναδημοσίευση από ΤΟ ΒΗΜΑ

Ο νομπελίστας συγγραφέας και αμφιλεγόμενος πολιτικός Μάριο Βάργκας Λιόσα γοητεύτηκε στα νιάτα του από την Επανάσταση στην Κούβα και τις ιδέες του κομμουνισμού, κάνοντας αργότερα στροφή προς τον νεοφιλελευθερισμό. Το 1990 κατήλθε υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές στο Περού και ηττήθηκε. Η πολιτική δράση του έχει επικριθεί, όμως η μυθοπλαστική αξιοσύνη του δεν χωρεί αμφισβήτηση. Το 2010 η Σουηδική Ακαδημία τού απένειμε την ύψιστη λογοτεχνική διάκριση. «Το Νομπέλ είναι μία εβδομάδα σαν παραμύθι, που την ακολουθεί ένας εφιάλτης υποχρεώσεων» μας είπε σε τηλεφωνική επικοινωνία από τη Μαδρίτη την περασμένη εβδομάδα.
Στο νέο βιβλίο του, το δοκίμιο La civilizaciόn del espectàculo (Ο πολιτισμός του θεάματος), που κυκλοφορεί τώρα στην Ισπανία, ασκεί κριτική στην πολιτική, στη δημοσιογραφία, στις τέχνες και εκφράζει την απογοήτευσή του για τον σύγχρονο πολιτισμό της ελαφρότητας, στον οποίο επιρροή ασκούν οι σεφ, οι σχεδιαστές μόδας, οι τηλεοπτικοί αστέρες και οι ποδοσφαιριστές, καταλαμβάνοντας «την εξέχουσα θέση που κάποτε είχαν οι επιστήμονες, οι φιλόσοφοι και οι μεγάλοι συνθέτες».
«Πώς είναι τα πράγματα στην Ελλάδα;» ενδιαφέρθηκε να μάθει δύο ημέρες πριν από τις εθνικές εκλογές. «Ζείτε μια πολύ δύσκολη κατάσταση και εμείς στην Ισπανία το ίδιο. Οταν όμως μια κοινωνία αντιμετωπίζει τόσο σοβαρά προβλήματα, αυτό συνήθως αποβαίνει χρήσιμο για τις τέχνες και τον πολιτισμό. Οταν οι άνθρωποι αισθάνονται αβεβαιότητα, επιστρέφουν στα βιβλία, στο θέατρο, στα μουσεία. Αναζητούν στον πολιτισμό την εγγύηση της επιβίωσης».

Στο δοκίμιο Ο πολιτισμός του θεάματος θλίβεστε για τον ευτελισμό του σύγχρονου πολιτισμού. Είναι μια προφητεία για το τέλος του πολιτισμού;
«Καθόλου! Παραδοσιακά, ο ρόλος του πολιτισμού ήταν να βοηθά τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν προβλήματα πολιτικά, κοινωνικά, θρησκευτικά, ακόμη και πολύ προσωπικά, να αναπτύξουν κριτική στάση απέναντι στην κοινωνία και στους θεσμούς, και να αντιδράσουν στα προβλήματα αυτά με τρόπο δημιουργικό, με ευαισθησία και φαντασία. Το ζήτημα στη σύγχρονη εποχή, και κυρίως στις δυτικές κοινωνίες, είναι ότι από την επιθυμία μας για διασκέδαση ευτελίσαμε τον πολιτισμό, τον μεταβάλαμε σε ελαφρύ θέαμα αποδυναμώνοντας τον παραδοσιακό ρόλο του. Το δυνάμει κοινό της λογοτεχνίας και των τεχνών έχει σήμερα διευρυνθεί πολύ, αλλά αυτό δεν αρκεί. Ο σκοπός είναι να έχουμε ένα είδος εκπαίδευσης που θα καθιστά την κοινωνία ικανή να καταναλώσει καλή λογοτεχνία και αξιόλογα προϊόντα πολιτισμού».

Εν μέσω γενικευμένης κρίσης, υπάρχουν περιθώρια αναβάθμισης του πολιτισμού;
«Η κρίση είναι μια ευκαιρία. Μέσα στην ευδαιμονία μας γίναμε ανεύθυνοι, κατασπαταλήσαμε κάθε λογής πόρους. Τώρα παρουσιάζεται η ευκαιρία να αλλάξουμε ριζικά τις συμπεριφορές της ανευθυνότητας και της δημαγωγίας. Ειδάλλως, το τίμημα θα είναι εξαιρετικά υψηλό: η παρακμή της σύγχρονης Ευρώπης και η μετατροπή της, σιγά σιγά. Στη διαδικασία αυτή οφείλουν να συμμετάσχουν οι συγγραφείς, οι καλλιτέχνες, οι στοχαστές, οι οποίοι απέχουν από τον δημόσιο διάλογο και από την πολιτική διότι τη θεωρούν βρώμικη, διεφθαρμένη και χυδαία. Μεγάλο λάθος. Αν επιθυμούμε τη διαφύλαξη των δημοκρατικών θεσμών, οι πνευματικοί άνθρωποι έχουμε την ηθική υποχρέωση να προσφέρουμε τις λέξεις, τις ιδέες, τις ικανότητές μας στον δημόσιο διάλογο προκειμένου να εξευρεθούν λύσεις».



Πώς αποφασίσατε να αναμειχθείτε στην ενεργό πολιτική;

«Την εποχή που άρχισα να γράφω κυριαρχούσε η αντίληψη ότι ήταν υποχρέωση των συγγραφέων να συμμετέχουν στην πολιτική ζωή. Αυτό αργότερα άλλαξε. Υπήρξαν συγγραφείς που έπραξαν σοβαρά λάθη τα οποία έπληξαν το κύρος των πνευματικών ανθρώπων: υποστήριξαν δικτατορίες, φανατικές και δογματικές ιδεολογίες, άλλοι ήταν φασίστες, άλλοι κομμουνιστές. Υπάρχει όμως και ο αντίλογος: συγγραφείς οι οποίοι δραστηριοποιήθηκαν αποτελεσματικά και αγωνίστηκαν για την ελευθερία, για τον εκδημοκρατισμό των χωρών τους, ειδικά στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Εχουμε την περίπτωση του Βάτσλαβ Χάβελ, και δεν είναι ο μόνος, υπάρχουν και άλλοι σαν κι αυτόν, συγγραφείς στις χώρες του Τρίτου Κόσμου που πολέμησαν δικτατορίες, τη διαφθορά, τη μαφία. Το παράδειγμά τους πρέπει να ακολουθήσει η Ευρώπη των ημερών μας».


Μετανιώσατε για την εμπλοκή σας στην πολιτική; Θεωρείτε ότι επισκίασε το λογοτεχνικό έργο σας;

«Αν δεν είχα αναμειχθεί στην ενεργό πολιτική, δεν θα είχα γράψει ό,τι έγραψα. Τα έργα μου βασίστηκαν σε εμπειρικό υλικό από αυτή την ανάμειξη. Από την άλλη, ένας συγγραφέας στη Λατινική Αμερική δεν έχει επιλογή. Είναι πολύ δύσκολο να παραμείνεις πολιτικά αμέτοχος όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με πραξικοπήματα και στρατιωτικές δικτατορίες, βασανιστήρια, επαναστάσεις και αντεπαναστάσεις. Σε ωθεί η πραγματικότητα να αναλάβεις πολιτική δράση με τον έναν τρόπο ή τον άλλο».

Δεν θέσατε όμως τη λογοτεχνία σας στην υπηρεσία των πολιτικών σας πεποιθήσεων...
«Η τέχνη που λειτουργεί ως προπαγάνδα με βρίσκει αντίθετο. Η λογοτεχνία πρέπει να υπερβαίνει την τρέχουσα πραγματικότητα και να αγγίζει διαχρονικά ζητήματα. Από την άλλη πλευρά, θεωρώ κρίσιμο για τη λογοτεχνία να μην απαρνιέται την επαφή με την κοινωνία που την περιβάλλει και τα προβλήματά της. Είναι σημαντικό για τους αναγνώστες να βρίσκουν στα λογοτεχνικά κείμενα κλειδιά κατανόησης του κόσμου τους και τρόπους για να ανταποκριθούν στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν στην καθημερινή ζωή τους».

Εχετε πει παλαιότερα ότι η δυσαρέσκεια για την πραγματική ζωή σάς παρακινεί να γράφετε. Ισχύει ακόμη αυτό;

«Ισχύει. Εχω την εντύπωση ότι η λογοτεχνία εξέφραζε τη δυσαρέσκεια του ανθρώπου και το αίσθημα του ανικανοποίητου σε όλες τις κοινωνίες, ότι αποτελεί μια διαμαρτυρία ενάντια στην ανεπάρκεια της ζωής να εκπληρώσει τις προσδοκίες και τις επιθυμίες μας ενώ, την ίδια στιγμή, η καλή λογοτεχνία ενεργοποιεί αυτές τις επιθυμίες και δεν μας αφήνει να συμβιβασ τούμε με τη ζωή ως έχει. Ακριβώς αυτή η παλινδρομική κίνηση αποτελεί τη μεγάλη συμβολή της λογοτεχνίας στην αλλαγή και στην πρόοδο».

Ποιο αίσθημα ανικανοποίητου ήταν το εφαλτήριο για το τελευταίο σας μυθιστόρημα, Το όνειρο του Κέλτη;
«Ηταν η επιθυμία να αναδημιουργήσω τον Ρότζερ Κέισμεντ, ένα ιστορικό πρόσωπο που έζησε μια ζωή επικίνδυνη και μυστηριώδη, σχεδόν μυθιστορηματική. Διάβασα γι' αυτόν στη βιογραφία του Τζόζεφ Κόνραντ, ο οποίος τον είχε γνωρίσει στην Αφρική. Ο Κέισμεντ ήταν εκείνος που του έδειξε το σκληρό, εγκληματικό πρόσωπο της βελγικής αποικιοκρατίας στο Κονγκό, ήταν ο άνθρωπος που άνοιξε τα μάτια των Ευρωπαίων, στις αρχές του 20ού αιώνα, για την πραγματική φύση της αποικιοκρατίας».


Θεωρείτε το ιστορικό μυθιστόρημα «επαναστατικό» στον βαθμό που δίνει φωνή σε πρόσωπα που η επίσημη Ιστορία έχει αγνοήσει ή αδικήσει;

«Ιστορία και λογοτεχνία ήταν πάντοτε πολύ κοντά, η λογοτεχνία όμως δεν είναι τρόπος εκλαΐκευσης ή αναδιήγησης της Ιστορίας. Το Ονειρο του Κέλτη είναι μυθοπλασία και όχι βιογραφία, διότι σεβάστηκα μεν τα βασικά γεγονότα, το πρωτογενές υλικό της Ιστορίας, επινόησα όμως πάρα πολλά. Αν θέλετε να μιλήσουμε για τον επαναστατικό χαρακτήρα της λογοτεχνίας, τον εντοπίζω στην παιδεία που προσφέρουν τα καλά λογοτεχνικά έργα στον άνθρωπο καθιστώντας μια κοινωνία καλλιεργημένων ανθρώπων λιγότερο ανεκτική στη χειραγώγηση. Γι' αυτό και υποστηρίζω ότι πρέπει η λογοτεχνία να έχει απήχηση στο ευρύ κοινό και να μην αποτελεί μονοπώλιο μιας μικρής ελίτ - αρκεί να μη γίνονται παραχωρήσεις στην ελαφρότητα».


Σήμερα τι έχετε να συμβουλεύσετε τους νέους λογοτέχνες;

«Στην εποχή μου η λογοτεχνία ήταν υπόθεση μιας μειοψηφίας και το δύσκολο για έναν νέο συγγραφέα ήταν να βρει εκδότη. Ενας νέος συγγραφέας σήμερα τεχνικά έχει τα μέσα να προσεγγίσει ένα πολύ μεγάλο κοινό. Η συνταγή όμως για να γράψει καλή λογοτεχνία είναι η ίδια: να εργαστεί σκληρά, με πειθαρχία και υπομονή, να γράφει, να ξαναγράφει και να διαβάζει τα κείμενά του με κριτική ματιά».

Isaac Albéniz - "Leyenda"

Ερμηνεύει ο Andrés Segovia

Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

Βιβλιοπαρουσίαση - "Εγκώμιο της Ακρόπολης και η καταλανοαραγωνική κυριαρχία στον ελληνικό χώρο"


28.05.2012, 19.30 
Βιβλιοπαρουσίαση 

Εγκώμιο της Ακρόπολης και Η καταλανοαραγωνική κυριαρχία στον ελληνικό χώρο

Το 2011 συμπληρώθηκαν 700 χρόνια από τη νίκη των καταλανοαραγωνικών στρατευμάτων επί του στρατού του φράγκου δούκα των Αθηνών Βαλθέρου Βρυενίου και από την κατάκτηση της πόλης, στην οποία παρέμειναν ως το 1388. Προκειμένου να τιμήσει την επέτειο, το Ινστιτούτο Θερβάντες, σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Ισπανίας στην Αθήνα, πρότεινε στις ελληνικές αρχές την τοποθέτηση μιας πλάκας στην Ακρόπολη με το περίφημο εγκώμιο του Πέτρου Δ’ της Αραγωνίας, η οποία στήθηκε τελικώς στην Πύλη Μπελέ, στα Προπύλαια. Στην εκδήλωση αυτή θα παρουσιαστεί το βιβλίο που συγκεντρώνει τα κείμενα των διαλέξεων που έδωσαν στο πλαίσιο του ομώνυμου κύκλου διαλέξεων οι καθηγητές Μαρία Ντούρου-Ηλιοπούλου, Τάσος Τανούλας, Νίκος Κοντογιάννης, Χρύσα Μαλτέζου και Κυριακή Πετράκου, και το πανομοιότυπο με το εγκώμιο της Ακρόπολης, στα καταλανικά (γλώσσα του πρωτοτύπου), ισπανικά, ελληνικά και αγγλικά.

Τα βιβλία θα παρουσιάσουν ο Διευθυντής του Αρχείου του Στέμματος της Αραγωνίας, Αλμπέρτο Τόρα και ο ιστορικός Νίκος Μοσχονάς.

Σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Ραμόν Λιούλ, το Ανώτατο Συμβούλιο Επιστημονικών Ερευνών της Μαδρίτης και το Ισπανικό Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού.

Στα ελληνικά

Αίθουσα Εκδηλώσεων του Ινστιτούτου Θερβάντες της Αθήνας, Μητροπόλεως 23, Αθήνα. Είσοδος ελεύθερη.

Κυριακή 13 Μαΐου 2012

Αφιέρωμα στον Μπόρχες - Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων

Στον κορυφαίο αργεντινό ποιητή, δοκιμιογράφο και πεζογράφο Χόρχε Λουίς Μπόρχες (1899-1986) αφιερώνεται εκδήλωση που διοργανώνουν ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού, Νεολαίας και Άθλησης του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝ) και ο Κύκλος Ποιητών, τη Δευτέρα 14 Μαΐου, στις 7.00 μ.μ., στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων (Ακαδημίας 50).

Η λογοτεχνία του Μπόρχες, στην οποία συγκατοικεί το παράδοξο και ο στοχασμός, άφθονη σε διακειμενικές αναφορές από τον χώρο της λογοτεχνίας και της φιλοσοφίας και σε εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, θέτει προβληματισμούς για τη σχέση των φαινομένων με την πραγματικότητα του τόπου και του χρόνου, άσκησε μεγάλη επιρροή στους συγχρόνους του και στους μεταγενέστερους και όρισε νέες τάσεις, ειδικά στο διήγημα.
«H ανθρωπότητα μπορεί ασφαλώς να σωθεί, και ένας πιθανός τρόπος είναι να υιοθετήσει ο καθένας μια ηθική στάση. Mε άλλα λόγια, αν όλοι μας αλλάξουμε το κομμάτι εκείνο του κόσμου που μπορεί να ανανεωθεί, θα αλλάξει. Άλλον τρόπο δεν ξέρω», έλεγε ο Μπόρχες το 1985 αναφερόμενος στον 21ο αιώνα.

Ο ποιητής και πεζογράφος Δημήτρης Καλοκύρης, μεταφραστής στα ελληνικά ποιημάτων του Μπόρχες, θα παρουσιάσει τη ζωή και τα έργα του αργεντινού συγγραφέα και θα διαβάσει ποιήματά του. Με επίκεντρο την ποιητική του Μπόρχες, την αισθητική του, την ιδεολογική του εξέλιξη, τις εμμονές και τη φιλοσοφία του, ο ομιλητής θα παρουσιάσει το έργο του Mπόρχες σαν καθρέφτη που αντιστρέφει και μεταβάλλει την ουσία των πραγμάτων σε ονειρικό υλικό. Στην εκδήλωση θα ακουστεί ηχητικό ντοκουμέντο στο οποίο ο συγγραφέας διαβάζει κείμενά του.

Η ομιλία εντάσσεται στη σειρά «Κύκλος στο Κέντρο», του ΟΠΑΝ και του Κύκλου Ποιητών, με αφιερώματα σε έλληνες και ξένους ποιητές.

Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ

Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Συνάντηση με τον ποιητή Ζουάν Μαργαρίτ

Ο Ζουάν Μαργκαρίτ (1938), είναι αρχιτέκτονας αλλά και πολύ γνωστός ποιητής από τη δεκαετία του 60 στα ισπανικά και από τη δεκαετία του 80 στα καταλανικά. Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων, το 2008, με το Εθνικό Βραβείο Ποίησης για το έργο του Ο οίκος του Ελέους. Το ποιητικό του έργο έχει μεταφραστεί στα αγγλικά, γερμανικά, ρωσικά, εβραϊκά και πορτογαλικά και για πρώτη φορά στα ελληνικά με την ευκαιρία τούτης της συνάντησης. Οι μαθητές του τμήματος ποίησης του Ινστιτούτου Θερβάντες της Αθήνας μετέφρασαν ποιήματα με ελληνικό θέμα, τα οποία επέλεξε ο ίδιος ο ποιητής για την Μικρή Ελληνική Ανθολογία που θα διανεμηθεί στο κοινό της εκδήλωσης. Στα ισπανικά με ταυτόχρονη μετάφραση στα ελληνικά. 14.05.2012, 19.30, Αίθουσα Εκδηλώσεων του Ινστιτούτου Θερβάντες της Αθήνας, Μητροπόλεως 23, Αθήνα. Είσοδος ελεύθερη.

Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

Comunidad Virtual de Embajadores de Euskadi



http://www.euskadisaboreala.es

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

La vida es sueño

Ο θαυμάσιος μονόλογος του Σεγισμούνδου από το έργο του Καλντερόν La vida es sueño (Η ζωή είναι ένα όνειρο):

Sueña el rey que es rey, y vive
con este engaño mandando,
disponiendo y gobernando;
y este aplauso, que recibe
prestado, en el viento escribe,
y en cenizas le convierte
la muerte, ¡desdicha fuerte!
¿Que hay quien intente reinar,
viendo que ha de despertar
en el sueño de la muerte?

Sueña el rico en su riqueza,
que más cuidados le ofrece;
sueña el pobre que padece
su miseria y su pobreza;
sueña el que a medrar empieza,
sueña el que afana y pretende,
sueña el que agravia y ofende,
y en el mundo, en conclusión,
todos sueñan lo que son,
aunque ninguno lo entiende.

Yo sueño que estoy aquí
destas prisiones cargado,
y soñé que en otro estado
más lisonjero me vi.
¿Qué es la vida? Un frenesí.
¿Qué es la vida? Una ilusión,
una sombra, una ficción,
y el mayor bien es pequeño:
que toda la vida es sueño,
y los sueños, sueños son.

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

Τραγούδι

Μες' απ' τα κλαδιά της δάφνης
παν δυο σκούρα περιστέρια.
Το 'να είν' ο ήλιος,
τ' άλλο το φεγγάρι.
Γειτονόπουλα, τους είπα,
πού είν' ο τάφος ο δικός μου;
Στην ουρά μου, είπ' ο ήλιος.
Στο λαρύγγι μου, είπε το φεγγάρι.
Κι εγώ που πηγαινοερχόμουν
με τη γη στη μέση μου,
βλέπω δυο αετούς μαρμάρινους
και μια ολόγυμνη κοπέλα.
Αετόπουλα, τα ρωτάω,
πού είν' ο τάφος ο δικός μου;
Στην ουρά μου, λέει ο ήλιος.
Στο λαρύγγι μου, λέει το φεγγάρι.
Μέσ' απ' τα κλαδιά της δάφνης
δυο γυμνά είδα περιστέρια.
Το ένα ήταν το άλλο
και τα δυο ήτανε κανένα.

Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα (1898-1936)
Μετ. Ηλίας Ματθαίου
Ανθολογία ισπανικής ποίησης, Εκδόσεις Γνώση, Αθήνα 1983

Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

El Latín y el Griego, Patrimonio de la Humanidad


****Αναδημοσίευση (αποσπάσματα) από Cultura Clásica

SOLICITUD PARA HACER DEL GRIEGO Y DEL LATÍN PATRIMONIO INMATERIAL DE LA HUMANIDAD

Pedimos a la UNESCO hacerse garante de una continua sensibilización de los gobiernos europeos por las lenguas clásicas, y de invitarlos a empeñarse en la verdadera conservación de las mismas, declarándolas «patrimonio inmaterial de la Humanidad»

FIRMA LA PETICIÓN EN: www.vivariumnovum.net/unesco

Con el consenso común de toda Europa, en la civilización grecolatina se reconocen las raíces históricas de la realidad occidental, así como el tesoro inagotable de la memoria común del viejo continente.

El griego, por una parte, sirviéndose de esa flexibilidad que le es propia y de una fuerza de expresión formidable, ha dado voz y forma al pensamiento filosófico y, a través del mismo, a los conceptos de libertad, virtud, democracia, política y, en resumen, al conjunto de altísimas ideas que trascienden la miseria de la transitoriedad humana. Éste es el idioma en el que prácticamente se ha acuñado todo el vocabulario intelectual de Europa, y que aún hoy se utiliza en el mundo occidental cada vez que se hace mención de las diversas invenciones del ingenio y el espíritu humano, de las ciencias naturales, la medicina o la filosofía.

Por otra parte, el latín, solemne y concreto como era ya desde sus inicios, recibió la herencia griega y constituyó el vehículo común de la cultura occidental, vehículo que llegó mucho más allá de los confines temporales del imperio político del que obtuvo su fuerza y difusión. De esta manera, logró ofrecer a hombres de diversa nacionalidad, religión y costumbres, la posibilidad de sentirse ciudadanos de una sola Res publica que, a pesar de haber perdido la unidad material que Roma le había garantizado por tanto tiempo, conservaba el preciosísimo bagaje de la lengua y el derecho. El mensaje cristiano, tercera raíz de nuestra civilización, se nutrió asimismo del latín y a través de él difundió un nuevo soplo vital a toda la civilización de Occidente. Después, fue gracias a la labor política y cultural de Carlo Magno y de sus sucesores, al igual que del monaquismo en todas sus formas y de la infatigable revolución de los Humanistas que el uso de esa lengua antigua se hizo común a lo largo y ancho de Europa. Fue entonces que el latín se transformó por consecuencia en el elemento que mantuvo unido el amplio mosaico cultural de Europa por varios siglos. De hecho, si el latín ha conservado después de tantos siglos una notable vitalidad, es porque logró renovarse más de una vez y siempre estuvo a la par de las diversas exigencias de la realidad a la que debía servir de medio de expresión. En latín se expresaron Santo Tomás de Aquino y Dante Alighieri, Giordano Bruno y Erasmo de Rotterdam, Tomás Moro y Galileo Galilei, René Descartes y Godofredo Leibniz, Isaac Newton y Carl Friedrich Gauss, junto con la enorme consonancia de miles de científicos, literatos, juristas, filósofos, matemáticos, humanistas y demás estudiosos que han construido la cultura Europea a través de los siglos. En efecto, el griego y el latín constituyeron la base fundamental de todo hombre culto en Europa hasta mediados del siglo XX, de manera que los beneficios de estas lenguas siguen teniendo resonancia aún en nuestra sociedad actual.

Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο στην ιστοσελίδα: http://www.culturaclasica.com/?q=node/4656
Δημοσιεύθηκε επίσης στο ιστολόγιο La Grecia clásica y su legado

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Breve historia de la Corona de Castilla en los siglos XI-XV



En el año 1037 Fernando I derrotó al último rey leonés y se proclamó rey de castellanos y leoneses. Al morir Fernando en 1065, sus estados se dividieron entre sus hijos. Ello dio lugar a una serie de luchas entre los hermanos hasta que se consiguió nuevamente la unificación de los dos reinos bajo Alfonso VI (1072-1109).
Alfonso, gran defensor de la unidad de Castilla y León, fue el primero de una serie de soberanos que hicieron de Castilla un centro muy importante de la política de los reinos peninsulares. A partir de su época Castilla continuó la lucha contra los musulmanes con mayor perseverancia, ocupando extensos territorios hacia el sur y el este, y apoderándose de Toledo en 1085, hecho que estableció sólidamente la hegemonía castellana sobre los demás reinos cristianos. Esta hegemonía se aseguró en 1212, cuando el rey Alfonso VIII (1158-1214) formó una alianza con los reyes de Navarra y Aragón y junto con ellos venció a los almohades en la batalla de las Navas de Tolosa en este mismo año.

Alfonso VI (1072-1109)


Alfonso VIII (1158-1214)

La unificación de los dos reinos se produjo finalmente en 1230 bajo el sucesor de Alfonso VIII, Fernando III el Santo (1217-1252), quien se dedicó a la Reconquista. Fernando avanzó hacia el sur y puso bajo su poder Córdoba (1236), Jaén (1246) y Sevilla (1248), reduciendo el dominio musulmán a Granada y obligando al rey de la ciudad a pagar tributos al rey cristiano a fin de mantener su posición.

El proceso de la Reconquista se interrumpió bajo el reinado de Alfonso X el Sabio (1252-1284), pero la aportación del rey en la vida cultural y científica fue enorme. Alfonso, movido por un afán cultural, decidió prescindir de diferencias de religión y de raza y reunió a los judíos, musulmanes y cristianos más importantes de la época y con éstos fundó varias escuelas de investigación y traducción. Entre ellas, la más importante se considera la Escuela de Toledo. Así se tradujeron en castellano libros como La Biblia, el Corán, el Talmud y la Cábala. Hombre de su siglo, decidió reunir en un todo harmónico todos los aspectos que podía ofrecer la cultura de la época. Su obra tiene, en efecto, el valor de una inmensa enciclopedia. Las direcciones más importantes de su producción tienen que ver con la historia, la astronomía, la jurisprudencia y la poesía. En primer lugar, introdujo el “castellano drecho” en los usos de la Corte y en la redacción de sus obras científicas, jurídicas e historiográficas. En segundo lugar, adoptó para su obra lírica la lengua gallego-portuguesa, la cual era muy hablada entonces, consolidando una tradición lírica que procedía del tiempo del reinado de su padre, si no de antes.

Alfonso X el Sabio (1252-1284)

La gran Escuela de Toledo y las Cortes de Sevilla y Murcia fueron testigos de una colaboración científica y cultural de excepción. Fueron imprescindibles para la recuperación de la cultura antigua y para el progreso de España hacia el definitivo Renacimiento. La rehabilitación del castellano es sumamente importante para los nuevos caminos del pensamiento. En los últimos años de Fernando III, el castellano se comienza a utilizar para ciertos documentos. Pero la lengua castellana alcanza el título de oficial con Alfonso X, y a partir de entonces todos los documentos públicos se redactarán en castellano, asimismo las traducciones en vez de verterse al latín se realizarán a dicha lengua. En todo eso, la presencia de Alfonso X el Sabio fue determinante.

También en el siglo XIII comenzarán a fundarse gran cantidad de universidades en los territorios que formarían la Corona de Castilla, algunas de las cuales, como las de Palencia o Salamanca, serán las primeras universidades europeas.
El reinado de Sancho IV (1284-1295), hijo de Alfonso X y nieto de Jaime el Conquistador de Aragón fue también importante para las letras, en una época casi tan activa en la composición de libros como la de su padre. Además, cuando subió al trono de Aragón Jaime II, hubo un acercamiento con Sancho IV y los dos reyes, unidos, dieron un nuevo impulso a la Reconquista.

Entre los demás sucesores del trono castellano el más importante fue Alfonso XI el Justiciero (1312-1350), un gran político y guerrero de la Reconquista. Durante su reinado consiguió el fortalecimiento del poder real y la resolución de los problemas del estrecho de Gibraltar. De hecho, el territorio castellano se extendió hasta el estrecho y, en alianza con los portugueses, pudo infligir a los musulmanes algunas de las más grandes derrotas de toda la Reconquista, primero en la batalla de Salado (1340) y, finalmente, con la toma de Algeciras (1344).

Alfonso XI (1312-1360)

Sin embargo, con los sucesores de Alfonso XI la historia de Castilla entra en una época de desgracias económicas y rebeldías de la nobleza, un período que durará más de un siglo y que terminará con la coronación de Isabel la Católica en 1479, hecho que iniciará una nueva época de esplendor. Más concretamente, en el reinado de Pedro I el Cruel (1350-1369) hubo una serie de enfrentamientos entre Castilla y Aragón y estalló la guerra civil, que llevó al trono a Enrique II (1369-1379), con quien dio comienzo la dinastía Trastámara. La situación en Castilla bajo esta dinastía fue desastrosa. La autoridad real había perdido su prestigio y la nobleza se aprovechaba de las continuas guerras civiles para aumentar sus privilegios. La situación económica era pésima y no fue posible ningún desarrollo de una burguesía industrial. Durante el reinado de Juan II (1406-1454) las luchas nobiliarias se intensificaron. Finalmente, a la muerte de su sucesor Enrique IV (1454-1474), y a causa del matrimonio de Isabel de Castilla con Fernando II de Aragón (1469), se unieron las dos coronas, dando origen al reino de España.

Bibliografía:
-Cantarino, Vicente. Civilización y cultura de España. Prentice-Hall Inc., New Jersey 1999
-Kattán-Ibarra, Juan. Perspectivas culturales de España. 2ª ed., National Textbook Company, Lincolnwood (Chicago) 1995
-Montoya, Jesús. Alfonso X el Sabio – Cantigas. Cátedra, Madrid 1988

Μαθήματα ισπανικών με οδηγό την ποίηση του Tango

****Αναδημοσίευση από το ispania.gr

To Bandoneon Cafe σας προσκαλεί να μάθετε να μιλάτε Iσπανικά μέσα από τα ξεχωριστά λόγια των αγαπημένων σας Tango.

Mια πρωτοποριακή, ακουστικοποιητική προσέγγιση στη διδασκαλία της Ισπανικής γλώσσας!!!

KAΘΕ ΤΡΙΤΗ 19.00-21.00
Υπεύθυνη μαθημάτων η MARTA SILVIA DIOS SANZ.

ΕΝΑΡΞΗ ΠΡΩΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ 21 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2012
ΚΟΣΤΟΣ : 40 ΕΥΡΩ ΤΟ ΜΗΝΑ (8 ΩΡΕΣ)
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ KAI ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: 2103479196
info@bandoneoncafe.com
mdiossanz2002@yahoo.com.ar
BANDONEON CAFE
AKAMANTOS 11
THISSIO -ATHENS.

Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

Σχετικά με τη βιβλιοθήκη του Ινστιτούτου Θερβάντες

****Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα του Ινστιτούτου Θερβάντες

Bιβλιοθήκη Χουάν Κάρλος Ονέτι

Γενικές πληροφορίες

Η δημιουργία της Βιβλιοθήκης του Ινστιτούτου Θερβάντες της Αθήνας ανάγεται στην εποχή του Ισπανικού Μορφωτικό Ιδρύματος Βασίλισσα Σοφία, που ιδρύθηκε το 1976 και βρισκόταν στην οδό Σκουφά. Η Βιβλιοθήκη εκείνη είχε δημιουργηθεί από τις δωρεές διαφόρων δημοσίων φορέων και ελλήνων ισπανιστών.

Από το 1991, με την ίδρυση του Ινστιτούτου Θερβάντες, η Βιβλιοθήκη αποτελεί το βασικό κέντρο πληροφόρησης και τεκμηρίωσης στην Ελλάδα για θέματα σχετικά με την Ισπανική Γλώσσα και τον Πολιτισμό των Ισπανόφωνων χωρών.

Το 2009, μετά την μετεγκατάσταση του Ινστιτούτου στην καινούργιο κτίριο της οδού Μητροπόλεως, η Βιβλιοθήκη προσφέρει στους χρήστες της σύγχρονες εγκαταστάσεις, με περισσότερα από 26000 αντίτυπα και 34 θέσεις ανάγνωσης, 6 υπολογιστές και 2 θέσεις συμβουλευτικής για οπτικοακουστικά μέσα.

Στις 16 Οκτωβρίου 2007, η Α.Μ. Βασίλισσα Σοφία προήδρευσε της τελετής με την οποία η Βιβλιοθήκη μετονομάστηκε σε Juan Carlos Onetti, προς τιμή του ουρουγουανού συγγραφέα κατόχου του Βραβείου Θερβάντες 1980.

Όροι πρόσβασης
Η πρόσβαση στη Βιβλιοθήκη είναι ελεύθερη και δωρεάν. Για τν χρήση των υπηρεσιών Δανεισμού, Ίντερνετ και Δανεισμού μεταξύ Βιβλιοθηκών απαιτείται η κατοχή της κάρτας – μέλους της Βιβλιοθήκης. Για την έκδοση της κάρτας – μέλους ο ενδιαφερόμενος πρέπει να μας δώσει τα στοιχεία του (όνομα, διεύθυνση, τηλέφωνο και e - mail ), να προσκομίσει αποδεικτικό της ταυτότητάς του και να καταβάλει την αντίστοιχη τιμή.

Τιμές
• Δωρεάν: μαθητές του Ινστιτούτου Θερβάντες, μαθητές του AVE εξ αποστάσεως με επιβλέποντα καθηγητή, μαθητές AVE με ημιπαρουσία, μέλη του Συλλόγου των εν Ελλάδι Καθηγητών Ισπανικής Γλώσσας και Ισπανιστών - ΣEKI, της Πανελλήνιας Ένωσης Πτυχιούχων Ισπανικής Φιλολογίας και της Εταιρείας Ελλήνων Ισπανιστών, καθηγητές Ισπανικών σε Δημόσια ή Ιδιωτικά Εκπαιδευτήρια και Φροντιστήρια Ξένων Γλωσσών (απαιτείται η προσκόμιση επίσημου εγγράφου του αντίστοιχου κέντρου σπουδών).

• 10€: σπουδαστές, μαθητές του AVE εξ αποστάσεως χωρίς επιβλέποντα καθηγητή, μέλη του Ελληνο-Ισπανικού Συλλόγου, ASCLAYE και ΕΚΕΜΕΛ, παιδιά ηλικίας κάτω των 18 ετών.

• 20€: Λοιποί.

Ωράριο
Δευτέρα έως Παρασκευή: 11:00 - 15:00 και 16:30 - 20:30
Σάββατο: 11:00 – 14:30 και 15:30 – 17:30.

Για περισσότερες πληροφορίες: http://atenas.cervantes.es/gr/library_spanish/library_spanish.htm

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

Υποτροφίες ξένων κυβερνήσεων (ανάμεσα σε αυτές του Μεξικού και του Περού) σε Έλληνες υπηκόους


Υποτροφίες για α) σεμινάρια γλώσσας για το καλοκαίρι του 2012 β) προπτυχιακές, μεταπτυχιακές σπουδές και έρευνα για το ακαδημαϊκό έτος 2012‐2013. Ανάμεσα στις χώρες που έγιναν οι μορφωτικές συμφωνίες είναι το Περού και το Μεξικό.

Πληροφορίες στην ιστοσελίδα του Πανελληνίου Συλλόγου Πτυχιούχων Ισπανικής Φιλολογίας (ΠΑΣΠΙΦ): paspif.gr

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

"O Amor és Tu" - Το καινούριο βιβλίο του Πορτογάλου ποιητή João Negreiros


****Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα Saída de Emergência

0 amor é intemporal.
Imagina um livro que celebra isso mesmo: a união, a beleza do encontro e a mágoa do desencontro que não é mais do que adiar a felicidade. Este livro reúne os poemas feitos à medida de todos nós. Nós que somos fortes por amor, fracos por amor, belos por amor, rudes por amor, loucos por amor e, quem sabe até, sábios por amor. Este livro exalta o amor. Se o acharem piegas é de propósito, se o acharem desgovernado é de propósito, se o acharem ridículo é de propósito, se o acharem genial é de propósito, se o acharem perfeito é sem querer. É a prenda justa para quem gostamos, é a prenda certa para quem gostaríamos de gostar, é a prenda exacta para quem ainda não conhecemos. É o livro do carinho dos corpos e da alma que todos temos à flor da pele. É um livro de poemas de amor. Só isso já bastaria, mas talvez seja muito mais.

Διαβάστε εδώ το βιογραφικό του ποιητή.

Παζάρι βιβλίου (20-1 μέχρι 8-2-2012)

Το παζάρι βιβλίου θα ξεκινήσει φέτος στις 20 Ιανουαρίου στην πλατεία Κλαυθμώνος και θα διαρκέσει μέχρι τις 8 Φεβρουαρίου.

Το παζάρι διοργανώνεται από τον Σύνδεσμο Εκδοτών Βιβλίου (ΣΕΚΒ) και το Επαγγελματικό Σωματείο Εκδοτών-Βιβλιοπωλών Ελλάδος (ΕΣΕΒΕ).

Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012

Enrique de Villena

Don Enrique de Villena, Maestre de Calatrava (1384 - 1434), hombre de profundos conocimientos y vasta erudición, es famoso, como dice García López, “tanto por las leyendas a que dio origen como por su propia obra”. Enrique de Villena fue hijo de Pedro de Aragón, corona a la que estaba vinculado. Vivió en su infancia en la corte de Enrique II y luego en la de Enrique III, quien le concedió el grado de maestre de la Orden de Calatrava. En 1414 estuvo en Zaragoza presente en la coronación de Fernando de Aragón, retirándose a Valencia hasta 1417. Enrique de Villena destacó por su amor de la lectura, ávido a adquirir nuevos conocimientos. Tuvo amistad con el Marqués de Santillana, a quien dedicó su Arte de trovar. Su obra comprende una gran variedad de temas, ya que en su vida cultivó varias ciencias desde la medicina, la teología, la astronomía e incluso la poesía. Pero donde más destacó fue en las traducciones. Su versión de la Eneida al castellano es la primera que se hizo de esta obra de Virgilio a una lengua vulgar. También tradujo la Divina Commedia entre 1427 y 1428 a instancias del Magnánimo. La misteriosa fama de mago que adquirió Enrique de Villana, así como su personalidad discutida, condujo a la destrucción de algunas de sus obras e inspiró a escritores posteriores como Ruiz de Alarcón, Quevedo y Hartzenbusch, en convertirle en carácter de sus obras, con fines humorísticos. Su obra literaria incluye el Arte de trovar (1433), un tipo de preceptiva poética a la manera provenzal, Los doce trabajos de Hércules (1417), escrita primero en catalán, Arte cisoria (1423), divertido manual de etiqueta palaciega y también tratado gastronómico de carácter alegórico y didáctico, y también el curioso Libro de aojamiento o fascinología, tratado en el que se procura curar el mal de ojo, y en el que la medicina se mezcla con la superstición. García López escribe sobre Villena: “La mezcla de ciencia y superchería que hay en las obras de Villena, la interpretación alegórico-moral de la mitología clásica que se da en una de ellas y su estilo latinizante y pedantesco, hacen de él una figura típica de fines de la Edad Media”. Sin embargo, podemos presentar argumentos en contra de dicha opinión. La obra Los doce trabajos de Hércules por ejemplo, tiene para algunos eruditos una especial importancia en el marco de la introducción del humanismo. Jeroni Miquel en su obra Virtus et sapientia, elements integradors de la nobilitas de Curial, dice que el modelo del caballero de armas y letras encuentra su origen en el modelo de Hércules de Villena y opina que dicha obra podría haber influido en el autor de la gran novela de caballerías Curial e Güelfa. Y sabemos que ha influido en la famosa obra de Joanot Martorell Tirant lo Blanch. Suárez Fernández afirma que “su polifacética cultura, más bien curiosidad, es una muestra de ciertas tensiones inherentes al humanismo”. Y su contemporáneo Fernán Pérez de Guzmán, después de atribuir delitos y faltas a Enrique de Villena, escribe finalmente sobre él: "Todavía fue muy sotil en la poesía e grant estoriador…Sabía fablar muchas lenguas. Comía mucho e era muy inclinado al amor de las mujeres". Bibliografía: -Butiñá Jiménez, Julia y Antonio Cortijo Ocaña. “Humanismo catalán: Breve nota introductoria”. eHumanista 13 (2009): xxxii-liii. -Crida Álvarez, Carlos Alberto. Aproximación a la literatura española a través de sus obras. Atenas 1996 -García López, José. Historia de la literatura española. ed. Vicens Vives, 8ª reedición, Barcelona 1986 -Suárez Fernández, Luis. Los Trastámara y los Reyes Católicos. Vol. 7 de Historia de España. Coord. Ángel Montenegro Duque. Gredos, Madrid 1985

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

"Αισθητικό τρίπτυχο" - Παρουσίαση βιβλίου

Το βιβλίο αυτό των εκδόσεων Printa περιλαμβάνει τρία από τα σημαντικότερα εκτενή δοκίµια του ισπανού φιλοσόφου και συγγραφέα της Εξέγερσης των µαζών José Ortega y Gasset: τον Απανθρωπισµό της τέχνης και τις Ιδέες για το μυθιστόρημα του 1925, και ένα παλαιότερο, το Ιδέες για τον Δον Κιχώτη, του 1914. Και στα τρία, έστω κι αν κινούνται στο αισθητικό πεδίο (ιδίως όµως στο πρώτο), θα βρει κανείς τις ιδέες πάνω στις οποίες θεµελιώθηκε η Εξέγερση των µαζών.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο αναπληρωτής καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, κριτικός τέχνης και συγγραφέας, Πέτρος Μαρτινίδης, και ο αναπληρωτής καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Βίκτωρ Ιβάνοβιτς, συντονιστής της μεταφραστικής ομάδας (που αποτελείτο από τις Αλίκη Βασώνη, Αγγελική Μαυρομμάτη, Ειρήνη Οικονόμου, Τατιάνα Φραγκούλια, Ελίνα Χέλμη).
Την Δευτέρα 16-1-2012. Στα ελληνικά.

Αίθουσα Εκδηλώσεων του Ινστιτούτου Θερβάντες της Αθήνας, Μητροπόλεως 23.
Είσοδος ελεύθερη.

Ιστοσελίδα: http://atenas.cervantes.es/FichasCultura/Ficha78946_07_1.htm

Κλοπή έργων Πικάσο και Μοντριάν από την Εθνική Πινακοθήκη

****Αναδημοσίευση από το ethnos.gr









Τα διεθνή μέσα για την κλοπή στην Πινακοθήκη

Πρώτο θέμα σε πολλά διεθνή μέσα ενημέρωσης έγινε η χθεσινή κλοπή των δύο σημαντικών πινάκων, του Πάμπλο Πικάσο και του Πιέτ Μοντριάν, από την Εθνική Πινακοθήκη.
Για καλά οργανωμένη επιχείρηση έκανε λόγο ο βρετανικός Guardian, που αναφέρει ότι η κλοπή έγινε σε μία από τις πιο καλά φρουρούμενες περιοχές της Αθήνας.
Οι δράστες άρπαξαν το «Γυναικείο Κεφάλι» του Πάμπλο Πικάσο, «Ο μύλος», μία ελαιογραφία σε μουσαμά του Πιέτ Μοντριάν, καθώς και ένα σχέδιο σε χαρτί του ζωγράφου του 16ου αιώνα, Γκιλιέλμο Κατσία, που απεικονίζει τον Αγιο Ντιέγκο της Αλκάλα.
Το BBC με την σειρά του αναφέρει ότι από την Εθνική Πινακοθήκη της Αθήνας έκαναν «φτέρα» δύο πολύ σημαντικά δημιουργήματα, ανάμεσά τους και το «Γυναικείο Κεφάλι» του Πάμπλο Πικάσο, το οποίο ήταν ένα δώρο που έγινε στην Ελλάδα το 1949 για την αντίσταση που έδειξε οι χώρα στην Ναζιστική Γερμανία.
Το «Γυναικείο Κεφάλι» φιλοτεχνήθηκε από τον Πικάσο το 1939, «Ο μύλος» του Μοντριάν χρονολογείται το 1905 και απεικονίζει έναν μύλο στην όχθη ενός ποταμού, ενώ το σχέδιο με μελάνι και πένα στο χαρτί του Κατσία τον Αγιο Ντιέγκο της Αλκάλα.

Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε στην ιστοσελίδα: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63600833

Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012

Αλληλεγγύη από την Ισπανία

****Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο "La Pasión Griega"

En La Pasión Griega queremos dar un paso más en nuestros gestos de solidaridad con el pueblo griego, que en los últimos tiempos está siendo literalmente saqueado y humillado por la dictadura de los mercados financieros con la que colaboran, obedientes, los propios gobernantes helenos y europeos. Frases solidarias como "Grecia no estás sola" o "Todos somos griegos" han dado la vuelta al mundo a través de los medios de comunicación y las redes sociales.
Ahora tenemos la oportunidad de ir un poco más allá en nuestra solidaridad con Grecia y solicitar, aunque sólo sea simbólicamente, la nacionalidad griega a través de la iniciativa popular surgida en Francia "Por solidaridad, yo también soy griego/a".

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο ιστολόγιο La Pasión Griega.

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

"Πολύφιλος" - Ετήσιο περιοδικό του τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Με θέματα σχετικά με τη λογοτεχνία, τον πολιτισμό, την τέχνη, τη γλωσσολογία, κ.τ.λ., βρίσκεται στο διαδίκτυο ο 2ος τόμος του ετήσιου περιοδικού του τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με τίτλο "Πολύφιλος". Στο περιοδικό υπάρχουν άρθρα και στα ισπανικά, αλλά και σχετικά με τις ισπανικές σπουδές.
Μπορείτε να βρείτε και να διαβάσετε όλα τα άρθρα του περιοδικού στην παρακάτω σελίδα: http://ejournals.lib.auth.gr/poliphilos/index