Τοπίο με λεύκες (1951)
Ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της Ισπανικής Πρωτοπορίας του πρώτου μισού του 20ου αιώνα ήταν ο Μπενχαμίν Παλένθια (Benjamín Palencia, 1894-1980). Γεννημένος στο Albacete, σπούδασε αρχικά στη Μαδρίτη όπου γνώρισε τον Χουάν Ραμόν Χιμένεθ, τον Σαλβαδόρ Νταλί και πολλούς άλλους συγγραφείς και καλλιτέχνες, για να ακολουθήσει στη συνέχεια σπουδές στο Παρίσι, όπου συνδέθηκε φιλικά με τον Πάμπλο Πικάσσο και τον Χουάν Γκρις.
Η ιδιαίτερη ερμηνεία την οποία δίνει ο Παλένθια στο ισπανικό τοπίο είναι ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά του έργου του. Αφού περάσει από μια έντονα χρωματική περίοδο, ενσωματώνεται κατά τα χρόνια πριν τον εμφύλιο πόλεμο στις τάσεις του κονστρουκτιβισμού, του σουρεαλισμού και του μετακυβισμού, βρίσκοντας μάλιστα οπαδούς όχι μόνο ανάμεσα στον κύκλο των εικαστικών τεχνών, αλλά και της ποίησης (Γκαρθία Λόρκα και Ραφαέλ Αλμπέρτι). Ο εμφύλιος διακόπτει τις δραστηριότητες αυτής της ομάδας, για να επιστρέψει ο καλλιτέχνης μετά τον πόλεμο στην ποικιλία και το χρώμα των τοπίων της νιότης του, σε μια προσπάθεια να ξαναβρεί την ομορφιά στη φύση.
Τοπίο (1932)
Ψαρόβαρκες (1947)
Ο νερόμυλός μου (1949)
Παπαρούνες και τοπίο (1968)
Καλάθι με λουλούδια στην εξοχή (1976)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου