Η μεγάλη φωνή της Πορτογαλίας

Πώς να ξεκινήσει κανείς να γράφει για την Πορτογαλία; Τι του έρχεται πρώτα στο μυαλό; Ας μου επιτραπεί η δική μου αδυναμία να λέγεται Amália Rodrigues. Μια μεγάλη φωνή, όχι μόνο της Πορτογαλίας, μα ευρωπαϊκή, παγκόσμια.
Το πρώτο βίντεο είναι του 1969 και το τραγούδι είναι το Solidão (Μοναξιά). Το δεύτερο είναι το πασίγνωστο Lisboa antiga (Η παλιά Λισσαβώνα) και πρόκειται για ένα μικρό απάνθισμα νοσταλγικών εικόνων από την πρωτεύουσα της Πορτογαλίας με τη συνοδεία της "βασίλισσας του Fado".


Solidão de quem tremeu
A tentação do céu
E dos encantos, o que o céu me deu
Serei bem eu
Sob este véu de pranto.

Sem saber se choro algum pecado
A tremer, imploro o céu fechado
Triste amor, o amor de alguém
Quando outro amor se tem
Abandonado, e não me abandonei
Por mim, ninguém
Já se detém na estrada.


Lisboa, velha cidade
Cheia de encanto e beleza!
Sempre formosa a sorrir
E' ao vestir
Sempre airosa
O branco véu de saudade
Cobre o teu rosto, linda Princesa!

Olhai, senhores,
Esta Lisboa d'outras eras
Dos "cinco reis", das esperas
E das toiradas reais
Das festas, das seculares procissões
Dos populares pregões matinais
Que ya não voltam mais.

Lisboa d'oiro e de prata
Outra mais linda não vejo!
Eternamente a brincar
e a cantar de contente!
Teu semblante se retrata
No azul cristalino de Tejo!