που βρήκε καταφύγιο πιο χαμηλά κι απ’ τα υπόγεια.
Θα τραγουδήσουμε το φόβο, που αποστειρώνει τ’ αγκαλιάσματα,
δε θα τραγουδήσουμε το μίσος, γιατί αυτό δεν υπάρχει,
μόνο ο φόβος υπάρχει, πατέρας μας και σύντροφός μας,
ο μεγάλος φόβος της ενδοχώρας, των θαλασσών, των ερήμων,
ο φόβος των στρατιωτών, ο φόβος των μανάδων, ο φόβος των εκκλησιών,
θα τραγουδήσουμε το φόβο των δικτατόρων, το φόβο των δημοκρατών,
θα τραγουδήσουμε το φόβο του θανάτου και το φόβο του μετά θάνατον,
ύστερα θα πεθάνουμε από φόβο
και πάνω στους τάφους μας θα γεννηθούν χλωμά και φοβητσιάρικα λουλούδια.
(Μετάφραση από τα πορτογαλικά: Ηλίας Οικονομόπουλος, 2021)
***Τον μεγάλο Βραζιλιάνο ποιητή Κάρλος Ντρουμόντ ντε Αντράντε (Carlos Drummond de Andrade, 1902-1987) έχουμε παρουσιάσει εδώ, μαζί με δύο ποιήματά του ακόμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου