Ο Σεφέρης προσέρχεται στα εγκαίνια της Έκθεσης
Στις 14 Σεπτεμβρίου του 1964, ο Γιώργος Σεφέρης φτάνει στη Βαρκελώνη προσκαλεσμένος της Ένωσης Παλαιοβιβλιοπωλών της πόλης, προκειμένου να μιλήσει στα εγκαίνια της έκθεσης παλαιού βιβλίου που γινόταν εκείνη τη χρονιά.
Η παρουσία του στην Ισπανία άφησε πολύ καλές εντυπώσεις -ιδίως οι Καταλανοί είχαν και έχουν καλή σχέση με τους Έλληνες- κι ο Σεφέρης δείχνει μεγάλη εξοικείωση με την ισπανική λογοτεχνία και τον πολιτισμό.
Η παρουσία του στην Ισπανία άφησε πολύ καλές εντυπώσεις -ιδίως οι Καταλανοί είχαν και έχουν καλή σχέση με τους Έλληνες- κι ο Σεφέρης δείχνει μεγάλη εξοικείωση με την ισπανική λογοτεχνία και τον πολιτισμό.
Επίσκεψη του Σεφέρη στη βιβλιοθήκη του μοναστηρίου του Montserrat
Στην τελετή των εγκαινίων, που έγινε την Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 1964 μιλάει στα γαλλικά για τη σημασία του βιβλίου στην ιστορία της ανθρωπότητας, από όπου επιλέγουμε το παρακάτω σημαντικό σημείο:
«Τα βιβλία είναι πράγματα της φύσης μας· είναι εμείς, όσοι και αν είμαστε· είναι μια ανθρώπινη φύση που μας προεκτείνει προς τις ρίζες μας, με την πείρα και τη σοφία των περασμένων γενεών· και που την προεκτείνουμε προς το μέλλον, με τα οράματά μας. Αν βλέπουμε τα βιβλία να έχουν ρυτίδες, ας μη βιαζόμαστε: ίσως οι ρυτίδες αυτές να είναι οι δικές μας. Αν μας ενθουσιάζουν, ας χαρούμε που η ψυχή μας είναι το δοχείο αυτού του ενθουσιασμού. Θα έλεγα πως τα βιβλία είναι σαν τα αναρίθμητα κλειδιά ενός μεγάλου οργάνου του οποίου οι μουσικοί είμαστε εμείς. Εξαρτώνται από τη μεγαλοφυΐα μας και την τόλμη μας· εξαρτώνται επίσης από τα ελαττώματά μας. Αν είναι έτσι, αν πιστεύουμε στον άνθρωπο, αν πιστεύουμε στην ανθρωπότητα, με την ίδια αυτή πράξη πίστης θα πιστέψουμε και στην σημασία του βιβλίου. Γιατί στον κόσμο μας που προχωρεί ψηλαφητά, όλα εξαρτώνται από μια πράξη πίστης. Γι’ αυτό, μου φαίνεται πως με τούτη την όμορφη εκδήλωσή σας για χάρη του βιβλίου, κάνετε και μια πράξη πίστης απέναντι στην ανθρωπότητα».
(Μετάφραση του γαλλικού κειμένου στα ελληνικά: Γεώργιος Π. Σαββίδης. Πηγή: περιοδικό "Εποχές", τ. 20, Δεκέμβριος 1964)
«Τα βιβλία είναι πράγματα της φύσης μας· είναι εμείς, όσοι και αν είμαστε· είναι μια ανθρώπινη φύση που μας προεκτείνει προς τις ρίζες μας, με την πείρα και τη σοφία των περασμένων γενεών· και που την προεκτείνουμε προς το μέλλον, με τα οράματά μας. Αν βλέπουμε τα βιβλία να έχουν ρυτίδες, ας μη βιαζόμαστε: ίσως οι ρυτίδες αυτές να είναι οι δικές μας. Αν μας ενθουσιάζουν, ας χαρούμε που η ψυχή μας είναι το δοχείο αυτού του ενθουσιασμού. Θα έλεγα πως τα βιβλία είναι σαν τα αναρίθμητα κλειδιά ενός μεγάλου οργάνου του οποίου οι μουσικοί είμαστε εμείς. Εξαρτώνται από τη μεγαλοφυΐα μας και την τόλμη μας· εξαρτώνται επίσης από τα ελαττώματά μας. Αν είναι έτσι, αν πιστεύουμε στον άνθρωπο, αν πιστεύουμε στην ανθρωπότητα, με την ίδια αυτή πράξη πίστης θα πιστέψουμε και στην σημασία του βιβλίου. Γιατί στον κόσμο μας που προχωρεί ψηλαφητά, όλα εξαρτώνται από μια πράξη πίστης. Γι’ αυτό, μου φαίνεται πως με τούτη την όμορφη εκδήλωσή σας για χάρη του βιβλίου, κάνετε και μια πράξη πίστης απέναντι στην ανθρωπότητα».
(Μετάφραση του γαλλικού κειμένου στα ελληνικά: Γεώργιος Π. Σαββίδης. Πηγή: περιοδικό "Εποχές", τ. 20, Δεκέμβριος 1964)
Ισπανική έκδοση του 1986 των ποιημάτων του Γιώργου Σεφέρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου